عشق آبم برد گو آبم ببر چند دارم تشنه ى لعل تو جان غرقه ى درياى عشقت گشته ام من كيم خاك توام بادى به دست نى خطا گفتم كه در تاب و تبم غرقه ى درياى عشقت گشته ام چند تابد دل ز تاب زلف تو هستم از عناب تو صفرا زده غرقه ى درياى عشقت گشته ام غرقه ى درياى عشقت گشته ام چون كمان شد پشت عطار از غمت غرقه ى درياى عشقت گشته ام
روز آرام و به شب خوابم ببر جان خوشى زان لعل سيرابم ببر غرقه ى درياى عشقت گشته ام آتشى در من زن و آبم ببر مي نيارم تاب تو تابم ببر غرقه ى درياى عشقت گشته ام تاب دل از زلف پرتابم ببر اين همه صفرا ز عنابم ببر غرقه ى درياى عشقت گشته ام دست من گير و ز غرقابم ببر زين ميان چون تير پرتابم ببر غرقه ى درياى عشقت گشته ام