اى خم چرخ از خم ابروى تو تا به كوى عقل و جان كردى گذر چون تويى جان و دلم را جان و دل كى دهد آن را كه بويى داده اى در ميان جان و دل پنهان شدى چون تويى جان و دلم را جان و دل چون تويى جان و دلم را جان و دل عشق تو چندان كه مي سوزد دلم چون تويى جان و دلم را جان و دل
پشت گردانيد دايم از دو کون پشت گردانيد دايم از دو کون
آفتاب و ماه ژس روى تو معتكف شد عقل و جان در كوى تو چون تويى جان و دلم را جان و دل هر دو عالم بوى يكتا موى تو تا نيايد هيچ كس ره سوى تو چون تويى جان و دلم را جان و دل من ز جان و دل شدم هندوى تو مى نيايد از دلم جز بوى تو چون تويى جان و دلم را جان و دل
تا ابد عطار در پهلوى تو تا ابد عطار در پهلوى تو