برقع از ماه برانداز امشب ديده بر راه نهادم همه روز دانه از مرغ دلم باز مگير من و تو هر دو تماميم بهم كارم انجام نگيرد كه چو دوش دانه از مرغ دلم باز مگير گرچه كار تو همه پرده درى است تو چو شمعى و جهان از تو چو روز دانه از مرغ دلم باز مگير همچو پروانه به پاى افتادم عمر من بيش شبى نيست چو شمع دانه از مرغ دلم باز مگير بوده ام بى تو به صد سوز امروز مرغ دل در قفس سينه ز شوق دانه از مرغ دلم باز مگير دانه از مرغ دلم باز مگير دل عطار نگر شيشه صفت دانه از مرغ دلم باز مگير
ابرش حسن برون تاز امشب تا درآيى تو به اعزاز امشب دانه از مرغ دلم باز مگير هيچكس را مده آواز امشب سركشى مي كنى آغاز امشب دانه از مرغ دلم باز مگير پرده زين كار مكن باز امشب من چو پروانه ى جانباز امشب دانه از مرغ دلم باز مگير سر ازين بيش ميفراز امشب عمر شد چند كنى ناز امشب دانه از مرغ دلم باز مگير چكنى كشتن من ساز امشب مي كند قصد به پرواز امشب دانه از مرغ دلم باز مگير كه شد از بانگ تو دمساز امشب سنگ بر شيشه مينداز امشب دانه از مرغ دلم باز مگير
لطفا منتظر باشید ...
