چون شراب عشق در دل كار كرد شورشى اندر نهاد دل فتاد چون ببست از هر دو عالم ديده را جامه ى دريوزه بر آتش نهاد هم ز فقر خويشتن بيزار شد چون ببست از هر دو عالم ديده را نيكويي هائى كه در اسلام يافت از پى يك قطره درد درد دوست چون ببست از هر دو عالم ديده را چون ببست از هر دو عالم ديده را هستى خود زير پاى آورد پست چون ببست از هر دو عالم ديده را
آنچه يافت از يارى عطار يافت آنچه يافت از يارى عطار يافت
دل ز مستى بيخودى بسيار كرد دل در آن شورش هواى يار كرد چون ببست از هر دو عالم ديده را خرقه ى پيروزه را زنار كرد هم ز زهد خويش استغفار كرد چون ببست از هر دو عالم ديده را بر سر جمع مغان ايار كرد روى اندر گوشه ى خمار كرد چون ببست از هر دو عالم ديده را در ميان بيخودى ديدار كرد وز بلندى دست در اسرار كرد چون ببست از هر دو عالم ديده را
وآنچه کرد از همت عطار کرد وآنچه کرد از همت عطار کرد