اى دل ز دلبران جهانت گزيده باز خورشيد كز فروغ جمالش جهان پر است گر زاهد زمانه ببيند جمال تو هر شب سپهر پرده ى زربفت ساخته بدرى كه در مقابل خورشيد آمدست گر زاهد زمانه ببيند جمال تو در پاى اسب خيل خيال تو آفتاب از شوق ابروى و رخ تو ماه ره نورد گر زاهد زمانه ببيند جمال تو گر زاهد زمانه ببيند جمال تو چون از براى روى تو خون مي خورد دلم گر زاهد زمانه ببيند جمال تو
لعل شکر فروش تو بخشيده يک شکرلعل شکر فروش تو بخشيده يک شکر
پيوسته با تو و ز دو عالم بريده باز هر روز پيش روى تو بر سر دويده باز گر زاهد زمانه ببيند جمال تو رويت به دست صبح به يكدم دريده باز از خجلت رخت به هلالى رسيده باز گر زاهد زمانه ببيند جمال تو زربفت هر شبانگهيى گستريده باز صد ره تمام گشته و صد ره خميده باز گر زاهد زمانه ببيند جمال تو از دامن تو دست ندارد كشيده باز آن خون از آن نهاد به روى و به ديده باز گر زاهد زمانه ببيند جمال تو
عطار را ز دست مشقت خريده بازعطار را ز دست مشقت خريده باز
لطفا منتظر باشید ...
