سر مويى سر عالم ندارم چنان گم گشته ام از خويش رفته بسى گوهر دهد دريام هر دم ندارم دل بسى جستم دلم باز چو دل را مي نيابم ذره اى باز بسى گوهر دهد دريام هر دم بحمدالله كه از بود و نبودم چه مي گويم كه مجروحم چنان سخت بسى گوهر دهد دريام هر دم جهانى راز دارم مانده در دل حريفى مي كنم با هفت دريا بسى گوهر دهد دريام هر دم بسى گوهر دهد دريام هر دم اگر يك گوهر آيد قسم عطار بسى گوهر دهد دريام هر دم
چه عالم چون سر خود هم ندارم كه گويى عمر جز يك دم ندارم بسى گوهر دهد دريام هر دم وگر دارم درين عالم ندارم چرا خود را بسى ماتم ندارم بسى گوهر دهد دريام هر دم اگر شادى ندارم غم ندارم كه در هر دو جهان مرهم ندارم بسى گوهر دهد دريام هر دم كه را گويم چو يك محرم ندارم وليكن زور يك شبنم ندارم بسى گوهر دهد دريام هر دم ولى چون ناقصم محكم ندارم به قدر از هر دو كونش كم ندارم بسى گوهر دهد دريام هر دم
لطفا منتظر باشید ...
