اى جان و جهان رويت پيدا نكنى دانم پشت من يكتا دل از زلف دوتا كردى اندر عوض بوسى گر جان و تنم بردى گر جور كنى ور نى تا كار تو مي ماند در غارت جان و دل در زلف و لبت بازى اندر عوض بوسى گر جان و تنم بردى چون عاشق غم كش را در خاك كنى پنهان گفتى كنم از بوسى روزى دهنت شيرين اندر عوض بوسى گر جان و تنم بردى اندر عوض بوسى گر جان و تنم بردى گفتى كه شبى با تو دستى كنم اندر كش اندر عوض بوسى گر جان و تنم بردى
گفتى که جفا کردم در حق تو اى عطار گفتى که جفا کردم در حق تو اى عطار
تا جان و جهانى را شيدا نكنى دانم و آن زلف دوتا هرگز يكتا نكنى دانم اندر عوض بوسى گر جان و تنم بردى زين شيوه بسى افتد عمدا نكنى دانم زيرا كه چنين كارى تنها نكنى دانم اندر عوض بوسى گر جان و تنم بردى بر خويش نظر آرى پيدا نكنى دانم اين خود به زبان گويى اما نكنى دانم اندر عوض بوسى گر جان و تنم بردى تا عاشق سودايى رسوا نكنى دانم يارب چه دروغ است اين با ما نكنى دانم اندر عوض بوسى گر جان و تنم بردى
آخر همه کس داند کانها نکنى دانم آخر همه کس داند کانها نکنى دانم