در ره او بى سر و پا مي روم ايمن از توحيد و از شرك آمدم نه چنينم نه چنان نه هردوم نه من و نه ما شناسم ذره اى سالك مطلق شدم چون آفتاب نه چنينم نه چنان نه هردوم مرغ عشقم هر زمانى صد جهان چون همه دانم وليكن هيچ دان نه چنينم نه چنان نه هردوم قطره اى بودم ز دريا آمده در دلم تا عشق قدس آرام يافت نه چنينم نه چنان نه هردوم شرح عشق او بگويم با تو راست بارگاهى زد ز آدم عشق او نه چنينم نه چنان نه هردوم زو بپرسيدند كاخر تا كجا چون هويت از بطون در پرده بود نه چنينم نه چنان نه هردوم گرچه نه پنهانم و نه آشكار گر هويدا خواهيم پنهان شوم نه چنينم نه چنان نه هردوم نه چنينم نه چنان نه هردوم چون فريد از خويش يكتا مي رود نه چنينم نه چنان نه هردوم
بى تبرا و تولا مي روم فارغ از امروز و فردا مي روم نه چنينم نه چنان نه هردوم زانكه دايم بى من و ما مي روم لاجرم از سايه تنها مي روم نه چنينم نه چنان نه هردوم بى پر و بى بال زيبا مي روم لاجرم نادان و دانا مي روم نه چنينم نه چنان نه هردوم اين زمان با قعر دريا مي روم من ز دل با جان شيدا مي روم نه چنينم نه چنان نه هردوم گرچه من گنگم كه گويا مي روم گفت بر يك جا به صد جا مي روم نه چنينم نه چنان نه هردوم گفت روزى در به صحرا مي روم در هويت بس هويدا مي روم نه چنينم نه چنان نه هردوم هم نهان هم آشكارا مي روم ور نهان جوييم پيدا مي روم نه چنينم نه چنان نه هردوم بل كزين هر دو مبرا مي روم هم به سر من فرد و يكتا مي روم نه چنينم نه چنان نه هردوم