هر شبم سرمست در كوى افكنى در خم چوگان خويشم هر زمان ور كشد مويى دل از زلف تو سر گر بريزم پيش رويت اشك زار چون همه تيرى بيندازى تمام ور كشد مويى دل از زلف تو سر بوى گل اندر دماغ جان ما گر سخن گويم ز چين زلف تو ور كشد مويى دل از زلف تو سر ور كشد مويى دل از زلف تو سر هر شبى عطار را تا وقت صبح ور كشد مويى دل از زلف تو سر
وز بر خويشم به هر سوى افكنى خسته و سرگشته چون گوى افكنى ور كشد مويى دل از زلف تو سر همچو اشكم باز بر روى افكنى پس كمان كين به بازوى افكنى ور كشد مويى دل از زلف تو سر زان سر زلف سمن بوى افكنى از سر كين چين در ابروى افكنى ور كشد مويى دل از زلف تو سر حلق را در حلقه ى موى افكنى عاشقى ديوانه در روى افكنى ور كشد مويى دل از زلف تو سر
لطفا منتظر باشید ...
