اى كوى توام مقصد و اى روى تو مقصود چه باك اگرم عقل و دل و جان بنماند چون خضر برون آى ازين سد نهادت در عشق تو جانم كه وجود و عدمش نيست هر آدميى را كه كفى خاك سياه است چون خضر برون آى ازين سد نهادت چون ژنده قبايى است كه آن خاص اياز است مردانه در اين راه درآ اى دل غافل چون خضر برون آى ازين سد نهادت چون خضر برون آى ازين سد نهادت هرچيز كه در هر دو جهان بسته ى آنى چون خضر برون آى ازين سد نهادت
عطار اگر سايه صفت گم شود از خودعطار اگر سايه صفت گم شود از خود
وى آتش عشق تو دلم سوخته چون عود گو هيچ ممان زانكه تويى زين همه مقصود چون خضر برون آى ازين سد نهادت دانى تو كه چون است نه معدوم و نه موجود بى واسطه دادى تو وجودى ز سر جود چون خضر برون آى ازين سد نهادت تا چند كند سركشى از خلعت محمود كز عشق نه مقبول بود مرد نه مردود چون خضر برون آى ازين سد نهادت تا باز گشايند تو را اين ره مسدود آن است تورا در دو جهان مونس و معبود چون خضر برون آى ازين سد نهادت
خورشيد بقا تابدش از طالع مسعودخورشيد بقا تابدش از طالع مسعود
لطفا منتظر باشید ...
