اى مشك خطا خط سياهت هرگز به خطا خطى نيفتاد آن دم كه ز پرده رخ نمايى در عالم حسن پادشاهى چون بنده شدند پادشاهانت آن دم كه ز پرده رخ نمايى گردان گردان سپهر سركش بر خاك از آن فتاد خورشيد آن دم كه ز پرده رخ نمايى چون چين قبا به هم درافتند در عشق تو زهد چون توان كرد آن دم كه ز پرده رخ نمايى بس آه كه عاشقانت كردند هرگز نرسد ور آن همه آه آن دم كه ز پرده رخ نمايى آن دم كه ز پرده رخ نمايى وانگه كه ز لب شكر گشايى آن دم كه ز پرده رخ نمايى
گر تو شکرى دهى به عطار گر تو شکرى دهى به عطار
خورشيد درم خريد ماهت سر سبزتر از خط سياهت آن دم كه ز پرده رخ نمايى جان همه عاشقان سپاهت مي نتوان خواند پادشاهت آن دم كه ز پرده رخ نمايى جويان جويان ز دير گاهت تا ذره بود ز خاك راهت آن دم كه ز پرده رخ نمايى عشاق چو كژ نهى كلاهت چون كس نرسد به يك گناهت آن دم كه ز پرده رخ نمايى دل نرم نشد ز هيچ آهت درهم بندى به بارگاهت آن دم كه ز پرده رخ نمايى صد فتنه نشسته در پناهت صد خوزستان زكات خواهت آن دم كه ز پرده رخ نمايى
اين صدقه فتد به جايگاهت اين صدقه فتد به جايگاهت