تير عشقت بر دل و جان مي خورم چون غم تو كيمياى شادى است خوش خوشم جان مي دهد تا لاجرم چون ز درد توست درمان دلم چند گويم كز تو غم خوردم بسى خوش خوشم جان مي دهد تا لاجرم در ميان پيرهن مانند شمع تا نداند سر من تردامنى خوش خوشم جان مي دهد تا لاجرم كى بود كاواز بردارم تمام درنگر اى جان كه در جشن وفا خوش خوشم جان مي دهد تا لاجرم خوش خوشم جان مي دهد تا لاجرم هر غمى كان هست بر عطار سخت خوش خوشم جان مي دهد تا لاجرم
زخم زير پرده پنهان مي خورم چون شكر زهر غمت زان مي خورم خوش خوشم جان مي دهد تا لاجرم دردى دردت فراوان مي خورم كين زمان صد بار چندان مي خورم خوش خوشم جان مي دهد تا لاجرم خون خود خندان و گريان مي خورم خون دل سر در گريبان مي خورم خوش خوشم جان مي دهد تا لاجرم كز كف خضر آب حيوان مي خورم جام جم از دست جانان مي خورم خوش خوشم جان مي دهد تا لاجرم خوش خوشى زنهار بر جان مي خورم بر اميد ذوق درمان مي خورم خوش خوشم جان مي دهد تا لاجرم