نه از وصل تو نشان مي يابم دشنه ى هجر توام كشت از آنك آنچه از خلق نهان مي جستم از ميان تو چو مويى شده ام به يقين از دهن پرشكرت آنچه از خلق نهان مي جستم بر رخت تا به نگويى سخنى در صفات لبت از غايت عجز آنچه از خلق نهان مي جستم دل و جان بر چو لبت آن دارد زان به روى تو جهان روشن شد آنچه از خلق نهان مي جستم آنچه از خلق نهان مي جستم بى تو عطار جگر سوخته را آنچه از خلق نهان مي جستم
نه ز هجر تو امان مي يابم تشنه ى وصل تو جان مي يابم آنچه از خلق نهان مي جستم كه تورا موى ميان مي يابم ارى هم به گمان مي يابم آنچه از خلق نهان مي جستم مي ندانم كه دهان مي يابم عقل را كند زبان مي يابم آنچه از خلق نهان مي جستم كين همه لايق آن مي يابم كه تورا شمع جهان مي يابم آنچه از خلق نهان مي جستم در جمال تو عيان مي يابم نتوان گفت چه سان مي يابم آنچه از خلق نهان مي جستم