تا ما ره عشق تو سپرديم ما را ز دو كون نيم جان بود بى روى تو هر ميى كه خورديم بس روز كه در هواى رويت بس شب كه چو شمع در فراقت بى روى تو هر ميى كه خورديم اى ساقى جان بيا كه ديرى است آبى در ده كه اين بيابان بى روى تو هر ميى كه خورديم بى روى تو هر ميى كه خورديم عطار مكن به درد گرمى بى روى تو هر ميى كه خورديم
صد بار به زندگى بمرديم در عشق تو هم به تو سپرديم بى روى تو هر ميى كه خورديم بگسسته نفس نفس شمرديم دل پر آتش به روز برديم بى روى تو هر ميى كه خورديم تا در پى نيم جرعه درديم در گرمى و تشنگى سپرديم بى روى تو هر ميى كه خورديم خون گشت و ز روى خود سترديم چون از دم سرد تو فسرديم بى روى تو هر ميى كه خورديم