• 
  اى دو عالم پرتوى از روى تو
  صد جهان پر عاشق سرگشته را
  نه ز تو بگريختم از بيم سنگ
  صد هزارن قصه دارم دردناك
  كور بايد گشت از ديد دو كون
  نه ز تو بگريختم از بيم سنگ
  يافت هندوخان لقب بر خوان چرخ
  پشت صد صد پهلوان مي بشكند
  نه ز تو بگريختم از بيم سنگ
  دى مرا خواندى به تير غمزه پيش
  خود سپر بفكندم و بگريختم
  نه ز تو بگريختم از بيم سنگ
  نه ز تو بگريختم از بيم سنگ
  شد زبان در وصف تو عطار را
  نه ز تو بگريختم از بيم سنگ
  
  


• 
  جنت الفردوس خاك كوى تو
  هيچ وجهى نيست الا روى تو
  نه ز تو بگريختم از بيم سنگ
  دور از روى تو با هر موى تو
  تا توان كردن نگاهى سوى تو
  نه ز تو بگريختم از بيم سنگ
  ترك گردون تا كه شد هندوى تو
  تير يك يك غمزه ى جادوى تو
  نه ز تو بگريختم از بيم سنگ
  تا كمان بر زه كنم ز ابروى تو
  كان كمان هم هست بر بازوى تو
  نه ز تو بگريختم از بيم سنگ
  زانكه ديدم سنگ در پهلوى تو
  درفشان چون حلقه ى للى تو
  نه ز تو بگريختم از بيم سنگ