ترسا بچه ايم افكند از زهد به ترسايى دى زاهد دين بودم سجاده نشين بودم هرچند كه پر دردى كى محرم ما گردى امروز دگر هستم دردى كشم و مستم نه محرم ايمانم نه كفر همى دانم هرچند كه پر دردى كى محرم ما گردى دوش از غم فكر و دين يعنى كه نه آن نه اين ناگه ز درون جان در داد ندا جانان هرچند كه پر دردى كى محرم ما گردى روزى دو سه گر از ما گشتى تو چنين تنها پس گفت در اين معنى نه كفر نه دين اولى هرچند كه پر دردى كى محرم ما گردى هرچند كه پر دردى كى محرم ما گردى عطار چه دانى تو وين قصه چه خوانى تو هرچند كه پر دردى كى محرم ما گردى
اكنون من و زنارى در دير به تنهايى ز ارباب يقين بودم سر دفتر دانايى هرچند كه پر دردى كى محرم ما گردى در بتكده بنشستم دين داده به ترسايى نه اينم و نه آنم تن داده به رسوايى هرچند كه پر دردى كى محرم ما گردى بنشسته بدم غمگين شوريده و سودايى كاى عاشق سرگردان تا چند ز رعنايى هرچند كه پر دردى كى محرم ما گردى باز آى سوى دريا تو گوهر دريايى برتو شو ازين دعوى گر سوخته ى مايى هرچند كه پر دردى كى محرم ما گردى فانى شو اگر مردى تا محرم ما آيى گر هيچ نمانى تو اينجا شوى آنجايى هرچند كه پر دردى كى محرم ما گردى
لطفا منتظر باشید ...
