غزلیات

عطار نیشابوری

نسخه متنی -صفحه : 896/ 214

تا زلف تو همچو مار مي پيچد دل بود بسى در انتظار تو تركانه و چست هندوى زلفت زان مي پيچم كه تاج را چندين بس جان كه ز پيچ حلقه ى زلفت تركانه و چست هندوى زلفت بس دل كه ز زلف تابدار تو بس تن كه ز بار عشق يك مويت تركانه و چست هندوى زلفت تو مي گذرى ز ناز بس فارغ هر دل كه شكار زلف تو گردد تركانه و چست هندوى زلفت تركانه و چست هندوى زلفت هر دل كه ز دام زلف تو بجهد تركانه و چست هندوى زلفت چون مي پيچد فريد بپذيرشچون مي پيچد فريد بپذيرش
جان بى دل و بى قرار مي پيچد در هر پيچى هزار مي پيچد تركانه و چست هندوى زلفت زلف تو كمندوار مي پيچد در حلقه ى بى شمار مي پيچد تركانه و چست هندوى زلفت چو زلف تو تابدار مي پيچد بى روى تو زير دار مي پيچد تركانه و چست هندوى زلفت و او بر سر دار زار مي پيچد جان مي دهد و چو مار مي پيچد تركانه و چست هندوى زلفت بس نادره در شكار مي پيچد زان چهره ى چون نگار مي پيچد تركانه و چست هندوى زلفت زيرا که به اضطرار مي پيچدزيرا که به اضطرار مي پيچد