غزلیات

عطار نیشابوری

نسخه متنی -صفحه : 896/ 335

نه قدر وصال تو هر مختصرى داند هر عاشق سرگردان كز عشق تو جان بدهد گمراه كسى باشد كاندر همه عمر خود آن لحظه كه پروانه در پرتو شمع افتد سگ به ز كسى باشد كو پيش سگ كويت گمراه كسى باشد كاندر همه عمر خود گمراه كسى باشد كاندر همه عمر خود مرتد بود آن غافل كاندر دو جهان يكدم گمراه كسى باشد كاندر همه عمر خود برخاست ز جان و دل عطار به صد منزلبرخاست ز جان و دل عطار به صد منزل
نه قيمت عشق تو هر بى خبرى داند او قيمت عشق تو آخر قدرى داند گمراه كسى باشد كاندر همه عمر خود كفر است اگر خود را بالى و پرى داند دل را محلى بيند جان را خطرى داند گمراه كسى باشد كاندر همه عمر خود از خاك سر كويت خود را گذرى داند جز تو دگرى بيند جز تو دگرى داند گمراه كسى باشد كاندر همه عمر خود در راه تو کس هرگز به زين سفرى دانددر راه تو کس هرگز به زين سفرى داند