غزلیات

عطار نیشابوری

نسخه متنی -صفحه : 896/ 570

بى تو نيست آرامم كز جهان تو را دارم همچو شمع مي سوزم همچو ابر مي گريم نقطه اى است جان من هر دو كون گرد وى يا ز دست هجر تو جاودان به پاى افتم از تو گر وصال آيد قسم من وگر هجران نقطه اى است جان من هر دو كون گرد وى من نه آن كسم جانا كز وصال تو شادم هجر و وصل زان توست هرچه خواهيم آن ده نقطه اى است جان من هر دو كون گرد وى نقطه اى است جان من هر دو كون گرد وى بسكه همچو پرگارى گرد پاو سر گشتم نقطه اى است جان من هر دو كون گرد وى چون نماند پندارم من بماندم بى منچون نماند پندارم من بماندم بى من
هرچه تو نه اى جانا من ز جمله بيزارم همچو بحر مي جوشم تا كجا رسد كارم نقطه اى است جان من هر دو كون گرد وى يا ز جام وصل تو قطره اى به دست آرم هرچه از تو مي آيد من به جان خريدارم نقطه اى است جان من هر دو كون گرد وى يا ز بيم هجرانت هيچ گونه غم دارم لايق من آن باشد كاختيار بگذارم نقطه اى است جان من هر دو كون گرد وى من به گرد آن نقطه دايما چو پرگارم چون بتافت آن نقطه محو كرد پندارم نقطه اى است جان من هر دو كون گرد وى نيست آگهى زانگه ذره اى ز عطارمنيست آگهى زانگه ذره اى ز عطارم