غزلیات

عطار نیشابوری

نسخه متنی -صفحه : 896/ 759
نمايش فراداده

  • سر پا برهنگانيم اندر جهان فتاده مردان راه بين را در گبركى كشيده زنهار الله الله تا كى ز كفر و ايمان با گوشه اى نشسته دست از جهان بشسته اندر ميان مستان چندان گناه كرده زنهار الله الله تا كى ز كفر و ايمان هرجا كه مفلسان را جمعيتى است روزى ما خود كه ايم ما را خون ريختن حلال است زنهار الله الله تا كى ز كفر و ايمان زنهار الله الله تا كى ز كفر و ايمان نه ممنم نه كافر گه اينم و گه آنم زنهار الله الله تا كى ز كفر و ايمان عطار اگر دگر ره در راه دين درآيىعطار اگر دگر ره در راه دين درآيى
  • جان را طلاق گفته دل را به باد داده رندان ره نشين را ميخانه در گشاده زنهار الله الله تا كى ز كفر و ايمان در پيش دردنوشان بر پاى ايستاده كز چشم خلق عالم يكبارگى فتاده زنهار الله الله تا كى ز كفر و ايمان ماييم جان و دل را اندر ميان نهاده رهزن شدند ما را مشتى حرام زاده زنهار الله الله تا كى ز كفر و ايمان گه روى سوى قبله گه دست سوى باده رفتم به خاك تاريك از هر دو خر پياده زنهار الله الله تا كى ز كفر و ايمان دل بايدت که گردد از هرچه هست سادهدل بايدت که گردد از هرچه هست ساده