-
ترسا بچه اى ديدم زنار كمر كرده
با زلف چليپاوش بنشسته به مسجد خوش
در حلقه چو ديدى خود دردى خور و مستى كن
از تخته ى سيمينش يعنى كه بناگوشش
از جادويى چشمش برخاسته صد غوغا
در حلقه چو ديدى خود دردى خور و مستى كن
چون مه به كله دارى پيروزه قبا بسته
روزى كه ز بد كردن بگرفت دلش كلى
در حلقه چو ديدى خود دردى خور و مستى كن
صد چشمه ى حيوان است اندر لب سيرابش
دوش آمد پير ما در صومعه بد تنها
در حلقه چو ديدى خود دردى خور و مستى كن
از خويش پرستيدن در صومعه بنشسته
بگريخته نفس تو از يار ز نامردى
در حلقه چو ديدى خود دردى خور و مستى كن
برخيزى اگر مردى در شيوه ى ما آيى
يك دردى درد ما در عالم رسوايى
در حلقه چو ديدى خود دردى خور و مستى كن
در حلقه چو ديدى خود دردى خور و مستى كن
چون كورى قرايان عطار عيان ديده
در حلقه چو ديدى خود دردى خور و مستى كن
-
در معجزه ى عيسى صد درس ز بر كرده
وز قبله ى روى خود محراب دگر كرده
در حلقه چو ديدى خود دردى خور و مستى كن
خورشيد خجل گشته رخساره چو زر كرده
تا بر سر بازارى يكبار گذر كرده
در حلقه چو ديدى خود دردى خور و مستى كن
زنار سر زلفش عشاق كمر كرده
بگذاشته دست از بد صد بار بتر كرده
در حلقه چو ديدى خود دردى خور و مستى كن
وين عاشق بى دل را بس تشنه جگر كرده
گفت اى ز سر عجبى در خويش نظر كرده
در حلقه چو ديدى خود دردى خور و مستى كن
خلق همه عالم را از خويش خبر كرده
چون بار گران ديده از خلق حذر كرده
در حلقه چو ديدى خود دردى خور و مستى كن
تا شيوه ى ما بينى در سنگ ار كرده
صد زاهد خودبين را با دامن تر كرده
در حلقه چو ديدى خود دردى خور و مستى كن
وانگاه ببين خود را از حلقه به در كرده
بينايى پير خود صد نوع سمر كرده
در حلقه چو ديدى خود دردى خور و مستى كن