غزلیات

عطار نیشابوری

نسخه متنی -صفحه : 896/ 870

به سر زلف دلرباى منى گر ببندد فلك به صد گرهم اين همه ترهات مي دانم به بلاى جهانت دارم دوست هر كست از گزاف مى گويد اين همه ترهات مي دانم اين همه ترهات مي دانم گر نمانم من اى صنم روزى اين همه ترهات مي دانم جاودان پادشا شود عطارجاودان پادشا شود عطار
به لب لعل جان فزاى منى تو به مويى گره گشاى منى اين همه ترهات مي دانم گرچه تو از جهان بلاى منى كه تويى كز جهان سزاى منى اين همه ترهات مي دانم من براى تو تو براى منى تو كه جان منى بجاى منى اين همه ترهات مي دانم گر تو گويى که تو گداى منىگر تو گويى که تو گداى منى