به ره او چه غم آن را كه ز جان مي گذرداز مقيم حرم كعبه نباشد كمترنه ز هجران تو غمگين نه ز وصلت شادمدل بيچاره از آن بيخبر است ار گاهىآه پيران كهن مي گذرد از افلاكچون ننالم كه مرا گريه كنان مي بيندچون ننالم كه مرا گريه كنان مي بيند
كه ز جان در ره آن جان جهان مي گذردآنكه گاهى ز در دير مغان مي گذردكه بد و نيك جهان گذران مي گذردشكوه از جور تو ما را به زبان مي گذردهر كجا جلوه ى آن تازه جوان مي گذردبه ره خويش و ز من خنده زنان مي گذردبه ره خويش و ز من خنده زنان مي گذرد