براى مقابله با تهاجم اقوام و گاه دولت ها سازماندهى و اعزام مى كردند.
اين اقدامات تنها در منظومه وجود يك دولت و حكومت كه در رأس آن پيامبر عظيم الشأن بوده است، مفهوم پيدا مى كند.