فاصله و اندازه آن مشخص نشده است، پس بايد اين شبهه از اذهان بيرون آيد كه با پر شدن دنيا از ظلم و ستم بايد حتما امام زمان (عجل الله تعالى فرجه الشريف) ظهور كند، زيرا امكان آن وجود دارد كه مدت زمان و فاصله ظهور بنا به حكمتها و مصالحى به درازا بكشد و اين نبايد براى كسى جاى نگرانى و افسردگى به بار آورد.
در مورد گسترش فساد و زياد شدن گناهان سه نكته قابل توجه است:
الف) مطلق اين امور نشانه ظهور به حساب نمىآيد و چنين نيست كه هر زمان فساد گسترش يافت و گناهان زياد شد، حضرت ظهور كند.
ب) جهان قبل از ظهور حضرت مملوّ از گناهان بسيار زياد شده و ظلم و ستم و فساد بهطور چشم گير و فوق العادهاى افزايش مىيابد، با اين همه، اثبات چنين واقعيتى به معناى عدم وجود طاعت و بندگى و عدالت در جاى جاى زمين نيست.
ج) وجود چنين نشانهاى هرگز از مسئوليت منتظران براى مبارزه با ظلم و از بين بردن ريشه گناهان نمىكاهد، اگر چه به موفقيت چندانى در اين زمينه دست نيابند.
كه ممكن است طى چندين سال تحقق يابند، مانند كثرت گناهان.
كه در آخرين سال غيبت و با فاصله كمى به زمان ظهور به وقوع مىپيوندد، مانند خروج سفيانى.
كه پيش از ظهور يا هم زمان با آن در دنيا رخ مىدهد مانند فريادى از آسمان.