امام زمان (عجل الله تعالى فرجه الشريف) چه وقت ظهور مىكند؟ - سپیده امید نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

سپیده امید - نسخه متنی

سید حسین اسحاقی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

آن‏جا والى و حاكم معين مىكنند، همان‏گونه كه اميرالمؤمنين (عليه السلام) در دوران خلافت خود مالك اشتر را به ولايت مصر، ابن عباس را به ولايت بصره و بزرگان ديگر از اصحاب برجسته را به حكومت ديگر بلاد تعيين كردند. امام زمان (عجل الله تعالى فرجه الشريف) نيز براى مناطق اسلامى حاكم معين مىكنند. بدين دليل ما امروز با اين كه مدعى پياده كردن تمام احكام زمان حكومت ولى عصر (عجل الله تعالى فرجه الشريف) نيستيم، اما خود را مرحله‏اى از ظهور به معناى تدريجى آن مىدانيم؛ يعنى حاكميت تدريجى اسلام و احكام نورانى آن بخش و رشحه‏اى از ظهور امر حضرت حجت است، هر چند هنوز ظهور شخص ايشان واقع نشده است.(1)

امام زمان (عجل الله تعالى فرجه الشريف) چه وقت ظهور مىكند؟

اكنون كه دنيا پر از جور و ستم شده، پس چرا امام زمان (عجل الله تعالى فرجه الشريف) بنا به مفاد روايت معروف و مشهور يَمْلاَءُ الاْءرْض قِسْطا وَ عَدلاً بَعْدَ ما مُلِئَتْ ظُلمَا وَ جَورا(2) ظهور نمىكند؟

اولاً، چه كسى گفته دنيا پر از ستم و ظلم است و اصولاً تشخيص اين كه دنيا پر از ظلم و ستم شده يا خير با چه كسى است؟

ثانيا، بعضى از محققان مىگويند: مراد از مُلِئَتْ ظُلْما وَ جَوْرا پر شدن دنيا از ظلم و جور نيست، بلكه سيطره و چيرگى ظلم و ستم است، به‏گونه‏اى كه گريزى از آن نباشد.

ثالثاً، به تعبير علمى، هيچ‏گونه عليّتى بين پر شدن دنيا از ظلم و جور و يا سيطره ظلم و جور بر دنيا و ظهور امام زمان (عجل الله تعالى فرجه الشريف) وجود ندارد كه بگوييم بلافاصله و آنا امام زمان (عجل الله تعالى فرجه الشريف) بايد در اين شرايط ظهور كند. اصولاً مقدار اين

(1). همان.

(2). اكمال الدين و اتمام النعمه، ج 1، ص 280، ح 27 و مصادر فراوان ديگر. عن النبى(ص) (لولم يبق من الدّنيا إلاّ يوم لطول الله ذلك اليوم حتّى يأتى رجل من عترتى اسمه اسمى يملأ الأرض قسطا و عدلاً كما مُلئت ظلما».

/ 180