در يك جمع بندى كلى اين وظايف را مىتوان، به چهار دسته تقسيم كرد:1. وظايفى كه در چهارچوب خواندن صلوات و دعا براى ظهور آن حضرت، دعا براى سلامتى آن امام عزيز و توسل به آن جناب ترسيم مىشوند.2. وظايفى كه بار عملى بيشترى دارند، مانند دادن صدقه براى سلامتى آن امام، رفتن به حج و دادن صله و هديه براى آن حضرت و پرداختن حقوق مالى، از جمله سهم امام (عليه السلام).3. تكاليفى كه بار اعتقادى دارند، مانند معرفت به امام زمان (عجل الله تعالى فرجه الشريف) و استوار كردن اعتقادات بر معيارى صحيح.4. وظايفى كه علاوه بر استفاده از موارد بالا، بار عملى مهم و اساسى پيدا مىكنند، مانند مبارزه با مدعيان دروغين مهدويت، پيروى از آن بزرگوار، دفاع در برابر مهاجمان به جامعه اسلامى، تلاش براى آماده كردن زمينه ظهور از طريق اصلاح امور اجتماع، مانند امر به معروف و نهى از منكر.
وظيفه علما در زمان غيبت
از ميان موضوعات مختلفى كه علماى پيشين بدانها پرداختهاند، موضوع غيبت امام عصر (عجل الله تعالى فرجه الشريف) از جايگاه خاصى برخوردار است. از جمله بزرگانى كه در اين زمينه دست به تأليفات فراوانى زدهاند، مىتوان به ابو محمد فضل بن شاذان (م 260 ق)، شيخ صدوق (م 381 ق)، شيخ مفيد (م 413 ق)، سيد مرتضى (م 436 ق) و شيخ طوسى (م 460ق) اشاره كرد.امروز بايد ديد كه آيا ضرورت هايى كه استوانههاى فقاهت شيعه را به تدوين كتاب و نگارش رساله در زمينه شناخت آخرين حجت حق واداشته، از بين رفته است يا خير؟آيا احساس ضرورتى كه شيخ طوسى را وا مىداشت كه با همه اشتغالات علمى در عرصههايى هم چون فقه، تفسير و رجال دست به تأليف كتاب
لطفا منتظر باشید ...
