لطفا منتظر باشید ...
چشمه هميشه جوشان الهى
«ألَمْ تَرَ أنَّ اللّهَ أنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَسَلَكَهُ يَنابيعَ فِى الاْرضِ ثُمَّ يُخْرِجُ بِهِ زَرْعا مُخْتَلِفَا ألْوانُهُ»(2)؛آيا نديدهاى كه خداوند از آسمان آبى فرستاد، سپس آن را به چشمههايى در زمين راه داد، آنگاه به وسيله كشتزارى كه رنگهاى آن گوناگون است، بيرون مىآورد.آب مهمترين عامل زندگى مادى بشر است؛ اما روح انسان نيز نياز به چشمهاى دارد كه او را از كوثر زلال معارف الهى سيراب مىكند. انبيا و اولياى الهى با نور هدايت خود براى رهايى مردم از تاريكىها از هيچ كوشش و تلاشى دريغ نكرده و هر كدام مانند سرچشمهاى هستند كه روح مردم را سيراب مىكنند. در زيارتى از امام صادق (عليه السلام) خطاب به حضرت على (عليه السلام) آمده است:اَلسَّلامُ عَلَيك يا... مظهرالْماء الْمَعينِ؛(3) سلام بر تو اى مظهر آب روان!بنابر اين، ظاهر كلام مربوط به آب جارى است كه مايه حيات موجودات زنده است و باطن آن مربوط به وجود علم امام و عدالت جهان گستر اوست كه آن نيز مايه حيات جامعه انسانى است.(4) آب وسيلهاى براى زدودن پليدىهاى ظاهرى است. امامان معصوم (عليهم السلام) نيز وسيلهاى براى پاك كردن انسانها از پليدىهاى درونى و شرك و جهل و گناهاند.(1). مرتضى مطهرى، قيام و انقلاب مهدى از ديدگاه فلسفه، ص 20.(2). زمر (39) آيه 21.(3). بحارالانوار، ج 97، ص 375.(4). مكارم شيرازى، تفسير نمونه، ج 24، ص 360.
