«وَ مَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولئكَ هُمْ الْمُفْلِحُونَ»(1)؛
و هر كسى جان خود را از بخل حفظ كند، او رستگار است.
در حكومت صالحان زكات به همان صورتى كه واجب شده پرداخت مىشود و به مصارف واقعى خود مىرسد.
يكى ديگر از وظايف ياوران دين خدا در زمان حكومت، ترويج تمام خوبىها و اوامر الهى در ميان همه مردم است. تمام كوشش آنها زدودن بدىها و گناهان در جامعه است. در چنين حكومتى، اسلام و مسلمين چنان عزيز و كفار و منافقان چنان ذليلند كه صالحان به دليل اطاعت از فرمان خدا و ترك معصيت تمسخر نمىشوند و هر انسانى خود را در برابر ديگران مسئول مىبيند.
امام صادق (عليه السلام) در ذيل همين آيه مىفرمايد:
فهذه لاِل محمّد (صلّى الله عليه وآله وسلّم) آخر الآية، و المهدى و أصحابه يملكهم الله مشارق الأرض و مغاربها، و يظهرالدين و يميت الله به و الصحابة البدع و الباطل كما أمات الشقاة الحقّ، حتى لا يرى أين الظلم و يأمرون بالمعروف و ينهون عنالمنكر؛(2)
اين آيه تا آخر آن درباره آل محمد و مهدى و اصحاب اوست كه مشرقها و مغربهاى زمين را تصاحب مىكند و دين پيروز مىشود و خداوند به وسيله او و اصحابش بدعتها و باطل را مىميراند، همانطور كه اشقيا اهل حق را از بين بردند، بهگونهاى كه ظلم در هيچ جا ديده نمىشود و امر به معروف و نهى از منكر مىكنند.
(1). حشر (59) آيه 9. (2). العروسى الحويزى، عبد على بن جمعه، نور الثقلين، ج 3، ص 506.