شرح حدیث جنود عقل و جهل

‌صفحه‌ى 4

كوتاه نفرما، و نور مقدّس آنان را با ما مشفوع و شفاعت آنها را مرزوق فرما، إنَّكَ ذُو فَضْلٍ

عَظيمٍ.

و بعد، چون احاديث شريفه اهل بيت عصمت و طهارت (عليهم السلام) را كه خلفاء رحمان

و خلاصه بني الانسانند، روحانيّت و نورانيّتى است كه در ديگر كلمات و احاديث يافت نشود،

چه كه آن از سرچشمه علم رحمانى و فيض سبحانى نازل، و دست تصرف هوا و نفس امّاره از

آن دور، و ديو پليد و شيطان بعيد از خيانت به آن مهجور است، و نورانيّت نفوس شريفه و

طهارت ارواح لطيفه آن بزرگان دين و اولياء يقين، در كلام آنها جلوه نموده، بلكه نور كلام

حق از گريبان احاديث آنها تجلّى فرموده، قُلْ كُل يَعْمَلُ عَلى شَاكِلَتِهِ 17: 84 از اين

جهت، نفوس لطيفه مؤمنان را - كه از فاضل طينت آنان مخلوق، و به ماء محبّت ايشان

معجون است - از آن احاديث شريفه اهتزازاتى روحانى و طربهائى معنوى حاصل آيد كه به

وصف نيايد، و رابطه معنويّه بين ارواح مقدّسه آنان و قلوب لطيفه اينان به واسطه آن

حاصل شود.

و اين كه از قرآن شريف به «حبل ممدود بين آسمان و زمين» تعبير شده، شايد يك

وجهش همين باشد كه رابطه روحانيّه و واسطه معنويه بين عالم قدس و ارواح انس است. از

اين رو از كلمات حضرات معصومين - عليهم الصّلوة و