گاهى ممكن است انسان ، كارى را در خلوت انجام دهد كه معمولاً در حضور ديگران از انجام دادن آن خوددارى مىكند و گاهى ممكن است كارى را در حضور ديگران انجام دهد كه معمولاً در خلوت انجام نمىدهد . معمولاً «مراعات» انسان ، در خلوت ، كاهش مىيابد . تقريبا براى همه اين گونه است كه جلوت و خلوتشان با هم تفاوت دارد . چرا چنين است ؟ علّت اين تفاوت در چيست ؟ در اين بحث برآنيم تا خلوت را از منظر حيا كالبدشكافى كنيم و آسيبهاى آن را بشناسيم و راهكارهاى مصون سازى آن را بيابيم . در اين فصل ، بحثهاى زير مطرح مىشوند : تعريف خلوت ، اقسام خلوت ، آسيبشناسى خلوت از منظر حيا ، و راهكارهاى مصونسازى خلوت .
خلوت ، داراى معانى سهگانهاى است كه به ترتيب ، ذكر مىشوند :
اوّلين چيزى كه در تعريف خلوت به ذهن مىرسد ، تنها بودن فرد و حضور نداشتن ديگران در كنار اوست . وقتى در قلمروى كه فرد در آن قرار دارد ، كس ديگرى حضور نداشته باشد و او يكّه و تنها باشد ، آن قلمرو را مىتوان خلوت وى ناميد .