پژوهشی در فرهنگ حیا

عباس پسندیده

نسخه متنی -صفحه : 366/ 211
نمايش فراداده

خطر بيرون رفتن زن از خانه نيست . 1 اين كار ، مانند راه دادن دشمن به درون يك دژ است . افرادى كه فاسق‏اند و يا چشم ناپاك دارند و حدود خود و ديگران را رعايت نمى‏كنند ، شايسته ارتباط نيستند . اين گونه ارتباط‏ها ، ميزان حياى خانواده را كاهش مى‏دهد و گاه ممكن است به روابط نامشروع نيز منجر شود . بنا بر اين ، گزينش و ارزيابى طرف‏هاى رابطه با معيار حيا ، يكى از اصول مهم در حفظ سلامت خانواده و حياى افراد است .

ـ رابطه به چه شكلى برقرار مى‏شود ؟

گذشته از اين كه بهتر است با افراد ناباب و بى‏حيا ، رابطه برقرار نشود ، شكل رابطه با افراد و خانواده‏هاى گزينش شده نيز بهتر است مطابق معيارهاى حيا باشد . برخى ارتباط‏ها ممكن است فاقد عنصر حيا باشند . اختلاط زن و مرد ، رعايت نكردن پوشش مناسب ، شوخى با نامحرم ، بلند بودن صداى زنان و نرم و نازك صحبت كردن آنان ، تماشا كردن فيلم‏هاى سكس با يكديگر و كارهايى از اين قبيل ، مواردى هستند كه با معيار حيا ، مطابقت ندارند و تأثيرات مخرّبى بر حياى خانواده خواهند داشت . اين شكل از رابطه را نمى‏توان داراى ويژگى حيا دانست . در رابطه‏هاى مبتنى بر حيا ، كمترين اختلاط با نامحرم ، ديده مى‏شود و كمترين صحبت با نامحرم ، صورت مى‏پذيرد ، پوشش مناسبْ رعايت مى‏شود و خلاصه ، از هر عملى كه مرزهاى حيا و عفّت را تهديد كند ، پرهيز مى‏شود .

امام على فرمود عليه‏السلام : «ليس خروجهن بأشد من إدخالك من لايوثق به عليهن ؛ خروج زنان ، بدتر از اين نيست كه تو مردان ناباب را بر آنان وارد سازى» . (الكافى ، ج 5 ، ص 337 ؛ نهج البلاغه ، نامه 31 ؛ تحف العقول ، ص 85 ؛ اعلام الدين ، ص 288)