اميرالمومنين (ع) به پرسش كننده اى كه مى خواست مساله اى را بپرسد گفت: براى استنباط و دانا شدن سئوال كن نه براى اشكال تراشى.
و نادانى كه به قصد فراگرفتن سئوال مى كند مانند دانا مى باشد، اما دانايى كه براى اشكال تراشى سئوال مى كند چون نادان است.
عبدالله بن عباس راجع به موضوعى به اميرالمومنين (ع) نظريه اى داد كه آن نظريه مورد موافقت حضرت قرار نگرفت و مولاى متقيان (ع) گفت: تو با مشاوره بايد به من كمك كنى و من بر مصلحت خود وقوف دارم و اگر از نظريه تو پيروى نكردم تو بايد از راى من پيروى نمايى.
روايت مى كنند كه اميرالمومنين (ع) بعد از مراجعت از جنگ صفين هنگام ورود به كوفه از يك قبيله به اسم (شباميين) گذشت و صداى شيون زنهاى قبيله را شنيد كه بر كشتگان آن قبيله در جنگ صفين مى گريستند.
در آن موقع (حرب بن شرحبيل شبامى) كه از روساى آن قبيله بود خود را به اميرالمومنين (ع) رسانيد و حضرت گفت: آيا شايسته است كه زنهاى شما با اين شيون، كه من صدايشان را مى شنوم بر شما مردها مسلط بشوند و چرا آنها را از اين شيون و زارى باز نمى داريد؟ (حرب بن شرحبيل) از اميرالمومنين (ع) كه سوار بر اسب بود خواست كه پياده در كنارش برود و او گفت: برگرد، چون پياده راه پيمودن مردى چون تو، با من، براى زمامدار سبب بروز فتنه مى شود و براى مردى مومن چون تو خوارى را به وجود مى آورد.
هنگامى كه اميرالمومنين (ع) از كنار اجساد مقتولين جنگ نهروان مى گذشت گفت آن كه شما را فريب داد اين چنين شما را به خاك انداخت و فرار كرد.
از او پرسيدند چه كسى آنان را فريب داد؟ اميرالمومنين (ع) گفت شيطان گمراه كننده و نفسهاى اماره آنها را فريب دادند و ميدان گناهكارى را به روى آنها گشودند و به آنها وعده پيروزى دادند، اما آنها را به سوى عذاب و آتش راندند.
در پنهان هم از معصيت پرهيز نماييد كه خداوند پنهان را مى بيند و حاكم است.
وقتى خبر كشته شدن محمد بن ابوبكر به مولاى متقيان (ع) رسيد گفت: حزن و اندوه ما از مرگ او به اندازه شادمانى آنها (دشمنان) است با اين تفاوت كه آنها دشمنى را از بين بردند و ما دوستى را از دست داديم.
خداوند، فقط در يك دوره شصت ساله از عمر، عذر آدمى را مى پذيرد (تا بتواند توبه كند).
كسى كه خود را برده گناه مى كند به موفقيت نمى رسد و عاقبت مغلوب مى گردد.
خداوند اينطور مقر كرده كه روزى فقرا از ثروت اغنياء برسد و اگر فقرا گرسنه بمانند از ثروتمندان است و خداوند آنها را مورد پرسش قرار خواهد داد.
كارى بكنيد كه نيازمند به عذرخواهى نشويد كه اين بهتر است از عذر خواستن.