آنگاه كه طليعه بخششهاى خداى بر شما بتافت ، دنباله آن را با ناسپاسى خاموش مسازيد.
آن را كه نزديكان واگذارند، دوران به يارى شتابند.
نه هر كس كه به لغزش گرفتار آيد، شايسته سرزنش باشد.
كارها چندان زبون تقدير است كه تدبيرها مايه هلاك گردد.
معناى اين سخن رسول اكرم را از او (ع) پرسيدند كه فرموده بود: پيرى را به خضاب دگرگون سازيد و خود را به يهودان مانند مكنيد. مولا (ع) به پاسخ گفت: رسول صلى الله عليه و آله و سلم، وقتى اين سخن گفت كه گرويدگان اندك بودند. اما اكنون ميدان دين گسترده است و پايه آن استوار. پس اكنون مرد است و اختيار او.
هر كس كه در ركاب آرزو روان گردد، با دست مرگ به سر درآيد.
از لغزش جوانمردان چشم پوشيد كه هيچ جوانمرد دچار لغزش نگردد مگر اينكه دست خداى دست وى گيرد و او را بلند گرداند.
بيم، با نااميدى همراه است و شر، با محرومى. فرصت، چون ابر درگذر است. پس، فرصت كار خير غنيمت شماريد.
ما را حقى است كه اگر آن به ما واگذارند وا گذاشته اند، وگرنه بر شتر برهنه سوار خواهيم شد هرچند اين سير به درازا كشد. (سيدرضى گويد: اين گفتار از سخنان دلكش و رساست و منظور از آن اين است كه اگر حق ما را به ما ندهند به منظور پيكار در راه خداى در سختى به سر خواهيم برد، چه، كسانى مانند بنده و بندى بر سرين شتر يا شتر لخت سوار مى گردند).
آن كس كه در كار دير جنبد از پيشرفت باز ماند و نسب راهى بر او نگشايد.