هر كس خويش را در معرض بدنامى قرار دهد ، نبايد كسى را كه به او بدگمان مى گردد ملامت كند. هر كس فرمانرواى مطلق گردد همه چيز را به خود اختصاص دهد و مخصوص خويش گرداند.
هر كس تنها به راى خويش تكيه كند هلاك گردد، و هر كس با مردم مشورت كند در خرد آنان شركت جويد.
هر كه راز خويش پنهان كند اختيار خويش در دست داشته باشد.
تهيدستى، مرگى است بس دشوار.
هر كس حق كسى را كه ادا نكرده است ادا كند، وى را بنده احسان خويش گرداند.
بايد، اطاعت آفريدگان را در كارى كه نافرمانى آفريدگار در آن باشد بجاى نياورى.
بر آنكس كه در حق خود مسامحه نمايد نبايد عيب گرفت، بلكه آنكس شايسته عيب گويى است كه حق ديگرى را سلب كند.
خودبينى مانع افزون شدن كمال است.
مرگ بسى نزديك است و زمان هم صحبتى دنيا بسى كوتاه.
همانا كه بامدادان، بر آن كس كه دو چشم بينا دارد روشن است.