گناهى كه پس از ارتكاب آن فرصت آن يابم تا دو ركعت نماز به جاى آورم و از پروردگار آمرزش طلبم مرا غمگين نمى سازد.
از حضرتش پرسيدند: خداوند چگونه به حساب آفريدگان با اين همه بسيارى مى رسد؟ گفت: آنگونه كه به آنان با اين همه بسيارى روزى مى رساند. پرسيدند: چگونه به حساب آفريدگان مى رسد حال آنكه آفريدگان خداى را نمى بينند. گفت: آنگونه كه به آنان روزى مى رساند، حال آنكه او را نمى بينند.
كسى كه فرستاده توست تا پيام تو را برساند، ترجمان خرد توست و نامه تو پيام تو را رساتر از هر كس مى رساند.
رسته از بلا، چون از بلا ايمن نيست، از پيوسته به بلا كه بلا بر او سخت گرفته است به دعا نيازمندتر است.
مردمان فرزندان دنيا باشند و هيچ كس را از مهر ورزيدن به مادر خود نمى توان سرزنش كرد.
تهيدست، فرستاده پروردگار است. پس هر كس از او چيزى دريغ دارد به حقيقت از خداى دريغ كرده باشد و هر كه به او چيزى عطا كند به حقيقت به خداى عطا كرده باشد.
غيرتمند جوانمرد هرگز به زنا آلوده نگردد.
اجل، نگهبان آدمى بس.
آدمى بر مرگ فرزند شكيباست و در كسب مال ، ناشكيبا. (سيدرضى گويد: منظور از اين سخن آن است كه انسان در قتل اولاد خود صبور است اما در كسب اموال خويش ناصبور).
دوستى پدران، پيوند خويشاوندى فرزندان است و خويشاوندى به مهر نيازمندتر است تا مهر به خويشاوندى.