به اميران لشكر هنگامى كه به خلافت رسيد اما بعد، آنان كه پيش از شما بودند تباه گرديدند، چون حق مردم را ندادند تا آن را به رشوت خريدند و به راه باطلشان بردند، و آنان پيرو آن گرديدند.
(فرمود:) هنگام فتنه چون شتر دو ساله باش نه پشتى تا سوارش شوند و نه پستانى تا شيرش دوشند چنان زى كه در تو طمع نبندند.
(و فرمود:) آن كه طمع را شعار خود گرداند خود را خرد نماياند، و آن كه راز سختى خويش بر هر كس گشود، خويشتن را خوار نمود. و آن كه زبانش را بر خود فرمانروا ساخت خود را از بها بينداخت.