(و فرمود:) بدانيد كه از جمله بلاها درويشى است و سخت تر از درويشى بيمارى تن، و سخت تر از بيمارى تن بيمارى دل. بدانيد كه از نعمتها فراخى مال است و بهتر از فراخى مال، درستى تن و بهتر از درستى تن، دل از گناه محفوظ بودن.
(و فرمود:) مومن را سه ساعت است: ساعتى كه در آن با پروردگارش به راز و نياز است، و ساعتى كه در آن زندگانى خود را كارساز است، و ساعتى كه در حلال و نيكو با لذت نفس دمساز است، و خردمند را نسزد كه جز پى سه چيز رود: زندگى را سر و سامان دادن، يا در كار معاد گام نهادن، يا گرفتن كام از چيزهاى غير حرام.
(و فرمود:) خواهان دنيا مباش، خدا زشتيهاى آن را به تو خواهد نمود و بى خبر ممان كه از تو بى خبر نخواهند بود.
(و فرمود:) سخن گوييد تا شناخته شويد كه آدمى زير زبانش نهان است.
(و فرمود:) مشك عطرى است نيكو. بردن آن آسان و بوى خوش آن پرورنده دماغ انسان.
(و فرمود:) ناز خود بگذار و كبر از سر به در آر و گور خود را به يادآر.
(و فرمود:) آنچه از دنيا نزد تو آيد بستان و از آنچه به تو پشت كند روى بگردان، و اگر چنين نتوانى بارى جستن را از حد درنگذرانى.
(و فرمود:) بسا سخن كه از حمله كارگرتر بود.
(و فرمود:) هر چه بدان بسنده كردن توان، بس بود همان.
(و فرمود:) مردن و خوارى نبردن، و به اندك ساختن و به اين و آن نپرداختن، و آن را كه نصيب به آسانى به دست نيايد با كوشش با آن برنيايد و روزگار دو روز است روزى از تو و روزى به زيان تو، در روزى كه از توست سركشى بنه و در روزى كه به زيان توست تن به شكيبايى ده.