ترجمه نهج البلاغه

محمد دشتی

نسخه متني -صفحه : 384/ 276
نمايش فراداده

نامه 072-به عبدالله بن عباس

انسان و مقدرات الهى پس از ياد خدا و درود! تو از اجل خود پيشى نخواهى گرفت، و آنچه كه روزى تو نيست به تو نخواهد رسيد، و بدان كه روزگار دو روز است، روزى به سود، و روزى به زيان تو مى باشد، و همانا دنيا خانه دگرگونيهاست، و آنچه كه به سود تو است هر چند ناتوان باشى خود را به تو خواهد رساند، و آنچه كه به زيان تو است هر چند توانا باشى دفع آن نخواهى كرد.

نامه 073-به معاويه

افشاى سيماى دروغين معاويه پس از ياد خدا و درود! من با پاسخ هاى پياپى به نامه هايت، و شنيدن مطالب نوشته هايت، راى خود را سست، و زيركى خود را به خطا نسبت مى دهم، و همانا تو كه مدام خواسته هايى از من دارى و نامه هاى فراوان مى نويسى، به كسى مانى كه خواب سنگينى فرو رفته، و خوابهاى دروغينش او را تكذيب مى كند، يا چون سرگردانى كه ايستادن طولانى بر او دشوار مى باشد، و نمى داند، آيا آينده به سود او يا به زيانش خواهد بود؟ گرچه تو آن كس نيستى اما به تو شباهت دارد. بخدا سوگند! اگر پرهيز از خونريزى در مهلت تعيين شده نبود، ضربه كوبنده اى دريافت مى كردى كه استخوان را خرد، و گوشت را بريزاند، معاويه! بدان، كه شيطان تو را نمى گذارد تا به نيكوترين كارت بپردازى، و اندرزى كه به سود تو است بشنوى. درود بر آنان كه سزاوار درودند.