و درود خدا بر او فرمود: وقتى مومن برادرش را به خشم آورد، به يقين از او جداشده است.
روايتى از امام (ع) اشاره به ظهور امام زمان (ع) چون آنگونه شود، پيشواى دين قيام كند، پس مسلمانان پيرامون او چونان ابر پاييزى گرد آيند. ( (يعسوب) يعنى بزرگ مسلمانان، و (قزع) يعنى ابرهاى پاييزى)
روايتى ديگر از امام (ع) سخنورى اين سخنران، زبردست ماهرى است ( (شحشح) يعنى مهارت دارد، كسى كه خوب حرف مى زند يا خوب راه مى رود را گويند، ولى در موارد ديگر (شحشح) يعنى فردى بخيل.)
روايتى ديگر از امام (ع) پرهيز از دشمنى كردن دشمنى، رنجها و سختى هايى هلاك كننده دارد ( (قحم) يعنى مهلكه ها، زيرا دشمنى آنان را به هلاكت مى رساند، و به معنى سختى ها نيز آمده كه مى گويند (فحمه الاعراب) يعنى روزگار سختى و گرسنگى عربها بگونه اى كه اموالشان تمام مى شود، و معنى (تقحم) همين است كه مى گويند خشكسالى روستاييان را به سرزمين هاى سبز و آباد كشانده است.)