نيست علم و ديدن با بينائيها، به درستى كه دروغ گويد چشمها اهل آن را. و خيانت نكند عقل كسى را (كه) نيكخواه فراگيرد او را.
ميان شما و ميان موعظه پرده اى است از غفلت.
جاهلى شما زيادتى كنند(ه گناه است و داناى شما) با پس دارنده توبه.
قطع كند علم عذر علت آورندگان را.
هر كه تعجيل كرده (شود) به مرگ، سوال كند مهلت دادن را، و هر (كه) زمان داده (شود)، علت آورد كه زود بود كه توبه كنم.
نمى گويند مردمان (به) چيزى: خنك باد آن را! مگر آنك به درستى (كه) پنهان كرده باشد روزگار او را روز بد را.