و گمان مبر، به سخنى كه بيرون آمد از (دهان) يكى به بدى و (حال آن كه) تو يابى آن (كلمه) را در خير بردارنده.
چون باشد مر تو را وا خدا حاجت، ابتدا كن به سوال كردن درود بر پيغمبر (ص)، پس سوال كن حاجت خود را، (پس) به درستى كه خدا(ى) تعالى بزرگتر است از آن كه سوال كنند دو حاجت را، پس بگذارد يكى از (آن) دو را، و باز دارد ديگرى را.
و گفت- عليه السلام: هر كه بخيلى كند به نام و ننگ خود (و نخواهد كه ضايع شود، پس) بايد كه ترك كند خصومت را.