ترجمه نهج البلاغه

عزیزالله جوینی

نسخه متنی -صفحه : 398/ 373
نمايش فراداده

حکمت 382

و گفت- عليه السلام، مر مومن را سه ساعت است (از روزگار): ساعتى كه راز گويد در آن ساعت پروردگار خود را، و ساعتى كه با صلاح آرد معاش خود را، و ساعتى كه وا (مى)گذارد ميان نفس خود و ميان لذت خود، در آنچه (كه) حلال باشد و خوب باشد. و نيست مر عاقل را كه باشد بيرون شونده (به سفر) مگر در سه چيز: اصلاح در معاش، يا بهره گرفتنى در معاد، يا لذتى در غير حرام.

حکمت 383

بى رغبت باش در دنيا، تا فرانمايد تو را خدا عيبهاى او را، و غافل مباش كه نيستى تو (كه) غافل شد(ه باشند) از تو.

حکمت 384

سخن گوئيد تا بشناسند شما را، به درستى كه مر(د) پنهان كرده (شده) است زير زبان خود.

حکمت 387

و گفت- عليه السلام: فراگير از دنيا آنچه آيد به تو، و پشت فرو كن از آنچه پشت فرو كرد از تو، پس اگر تو نكنى (آنچه گفته شد از قناعت)، پس خوبى كن در طلب كردن.