پس از دانستن خويش را بنادانى مزنيد، و يقينتان را بشك مبدل مسازيد، همينكه دانستيد عمل كنيد، همينكه يقين كرديد اقدام نمائيد.
طمع، انسان را به آبگاهى كشد كه بازش نگرداند، و ضامنى است كه بعهدش وفا نكند، چه بسا نوشنده كه پيش از سيرابش آبش در گلو بشكند، (و در سر آز جان را از دست بدهد) و هر اندازه رتبه چيزيكه بشر آن را خواهان است بزرگ باشد مصيبت از دست دادن آن همان اندازه بزرگ است آرزوها چشمان بينشها را كور سازد، و بهره و نصيب آنكس كه در پى بچنگ آوردن بهره نيست بسويش بيايد.
بار خدايا پناه بر تو اگر من در برابر ديدگان ديگران را در پيش تو زشت بدارم، براى ظاهرم را بيارايم، و باطنم اينكه خودى بمردم بنمايانم به نگهدارى آنچه كه بر من از آنها آگاهى كامل دارى بكوشم و حسن ظاهرم را بمردم بنمايانم، و ليكن زشتكاريم را نزد تو آرم تا در نتيجه به بندگانت نزديك و از رضا و خوشنودى تو دور گردم (واى بر كسانيكه اين طوراند، و رضاى مخلوق را بر سخط خالق ترجيح مينهند).
نه سوگند به آن خدائيكه از قدرت او شام كرديم در پاره از تاريك شبى كه از روز روشن پديدار ميگردد كه چنين و چنان نيست (كه بندگان خداى همواره در چنگال جور و ستم سلاطين جابر و خونخوار بسر برند. روزيكه اجازه ظهور حضرت ولى عصر امام زمان عجل الله فرجه الشريف را صادر فرمايد آن حضرت از سلاطين انتقام كشد و جهان را از لوث شرك و ستم بپردازد).
اندك كارى كه هميشه بر آن بپائى، اميد بر آن بيش از كار بسيارى است كه از آن خسته شوى
هنگاميكه مستحبات بواجبات زيان رساند، آنها را ترك گوئيد.
آنكه دورى سفر را بياد داشته باشد، به تهيه توشه افتد.