از آن حضرت عليه السلام پرسيدند در ميان شعرا از همه كس برتر كيست؟ فرمودند: شعرا در ميدان اسب دوانى براى بردن گوى سبقت به يك راه نتاخته اند و ما اگر ناگزير از برترى دادن باشيم در اين صورت پادشاه گمراه بر ديگران برترى دارد.
آيا آزاد مردمى نيست كه اين ته مانده طعام در دهان را به اهلش واگذارد بهاى نفوس شما جز بهشت نيست آنها را جز به آن بها نفروشيد.
دو جوينده و خواهنده اند كه سير نمى گردند: يكى خواهان دانش و ديگرى جوياى جهان.
نشانه ايمان آنست كه جائيكه راست تو را زيان رساند، و دروغت سود بخشد راست را به دروغ بگزينى و اينكه بگاه گفتار سخت برداشت فزونى نداشته باشد و اينكه در سخن گفتن درباره ديگرى از خدا بترسى.
مقدرات الهى بر اندازه گيرى بشر پيشى گيرد، به طورى كه تباهى در دورانديشى پديد آيد.