صدوق در مقنع گفته: ذبيحه كسى را كه در دين تو نيست نخور و نيز ذبيحه يهود و نصارى و مجوس را مخور مگر آنكه بشنوى كه وقت ذبح خدا را ياد ميكنند در آنصورت بأسى در خوردن ذبيحه آنها نيست ...

و از ابى عقيل نقل ميكند كه بصيد يهود و نصارى و ذبايحشان باكى نيست ولى صيد و ذبيحه مجوس را نميشود خورد.

نگارنده گويد: چنانكه از شرح لمعه نقل شد درباره حليت ذبيحه يهود و نصارى اخبار صحيحى داريم ولى مشهور بحرمت فتوى داده‏اند.

زنان اهل كتاب

‏

مسئله دوم راجع بآيه ما نحن فيه، زنان اهل كتاب‏اند كه فرمود:

«وَ الْمُحْصَناتُ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ» و ظهور آن در حليّت نكاح زنان اهل كتاب است اعمّ از آنكه بطور دائم باشد يا منقطع.

در الميزان فرموده: لسان آيه «الْيَوْمَ أُحِلَّ لَكُمُ ...» لسان امتنان و مقام، مقام تخفيف و آسان گرفتن است. يعنى: ما با تخفيف و تسهيل در بر داشتن حرمت نكاح زنان اهل كتاب بشما منّت مى‏نهيم چون آنها از ساير نامسلمانها بشما نزديكتراند كه بتوحيد و نبوت اذعان دارند و تقيّد «أُوتُوا الْكِتابَ» با قيد «مِنْ قَبْلِكُمْ» نيز مشعر باين مطلب است ... بهر حال چون آيه در مقام امتنان و تخفيف است قابل نسخ نيست و آيه «وَ لا تَنْكِحُوا الْمُشْرِكاتِ حَتَّى يُؤْمِنَّ» بقره: 221. و آيه «وَ لا تُمْسِكُوا بِعِصَمِ الْكَوافِرِ» ممتحنه: 10. نميتواند آنرا نسخ كند.

و آنگهى آيه «وَ لا تَنْكِحُوا» در سوره بقره است و آن اولين سوره مفصله است كه در مدينه قبل از مائده نازل شده و آيه «لا تُمْسِكُوا» نيز كه جزء سوره ممتحنه است در مدينه پيش از فتح مكه و نيز پيش از مائده نازل گشته. وجهى نيست كه بگوئيم سابق لاحق را نسخ ميكند مضافا بر اينكه روايت شده:

مائده آخرين سوره‏اى است كه بر پيامبر صلّى الله عليه وآله نازل گشته و آنچه در پيش بوده