قاموس قرآن

سیدعلی اکبر قرشی

جلد 4 -صفحه : 356/ 223
نمايش فراداده

بت پرستان‏اند نه آنها و اهل كتاب.

على هذا وَ لا تَنْكِحُوا الْمُشْرِكاتِ ...

فقط نكاح زنان مشرك را تحريم ميكند و ربطى ظاهرا باهل كتاب ندارد.

آنانكه مشركات را اعم دانسته‏اند جوابشان روشن شد. در اين باره حديثى هست كه خواهد آمد.

اما آيه وَ لا تُمْسِكُوا بِعِصَمِ الْكَوافِرِ ... بنظر ما اين آيه نيز در بيان مطلب ديگرى است. صدر آيه چنين است: اى اهل ايمان اگر زنان مهاجر كه مؤمن‏اند پيش شما آيند راجع بايمان آنها تحقيق كنيد اگر ثابت شد كه ايمان دارند آنها را بسوى كفّار بر نگردانيد كه آنها بكفّار و كفّار بآنها حلال نيستند. و كافران مهريكه بزنان داده‏اند بآنها بر گردانيد و عيب ندارد كه شما چنين زنان را نكاح كنيد. تا ميرسد، وَ لا تُمْسِكُوا بِعِصَمِ الْكَوافِرِ وَ سْئَلُوا ما أَنْفَقْتُمْ وَ لْيَسْئَلُوا ما أَنْفَقُوا ذلِكُمْ حُكْمُ اللَّهِ ....

ظهور «لا تُمْسِكُوا» در اين است كه اگر مردى مسلمان شد زن كافرش را ترك كند و نگاه ندارد يعنى علقه و زوجيت كافر را نگاه نداريد و مهريكه باو داده‏ايد از كفّار بخواهيد و اگر زنان كفّار اسلام آوردند، كفّار هم مهريكه بزن داده‏اند بخواهند ولى حقى در زن ندارند.

گرچه در آيه كوافر آمده و آن باهل كتاب نيز شامل است ولى ميشود اطمينان كرد كه منظور زنان مشرك‏اند نه اهل كتاب زيرا آيه در بيان آنهاست و راجع بزنان مشرك كه على رغم شوهرانشان در كفر مى‏ماندند و زنانيكه ايمان مياوردند، ميباشد.

و آنگهى آيه در ابقاء نكاح كوافر است نه در عقد ابتدائى، بالاتر از همه آيه «الْيَوْمَ أُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّباتُ» در مقام امتنان و تخفيف است و آن مخالف نسخ است و نيز نزول آن پس از نزول «لا تُمْسِكُوا ...» است و نميشود سابق لاحق را نسخ كند.

اين احتمال هم هست كه «لا تُمْسِكُوا بِعِصَمِ الْكَوافِرِ» را بدون در نظر گرفتن مورد آن بعموم حمل كرده و بگوئيم