غشاوه

چيزيكه با آن پوشانده شود (پرده) وَ خَتَمَ عَلى‏ سَمْعِهِ وَ قَلْبِهِ وَ جَعَلَ عَلى‏ بَصَرِهِ غِشاوَةً جاثية:

23. بر گوش و قلب او مهر زد و بر چشمش پرده‏اى قرار داد. رجوع شود به «ختم».

غاشِية

فرا گيرنده و پوشاننده.

أَ فَأَمِنُوا أَنْ تَأْتِيَهُمْ غاشِيَةٌ مِنْ عَذابِ اللَّهِ يوسف: 107. مراد از غاشيه نقمت و عذاب فراگيرنده است.

قيامت در هَلْ أَتاكَ حَدِيثُ الْغاشِيَةِ غاشية: 1. از آن غاشيه خوانده شده كه عموم را فرا گيرد و احدى از آن مستثنى نيست مثل وَ حَشَرْناهُمْ فَلَمْ نُغادِرْ مِنْهُمْ أَحَداً كهف: 47. اين بهتر از آنست كه گوئيم اهوال قيامت همه را فرا گيرد زيرا درباره اهل رحمت آمده: لا يَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَكْبَرُ انبياء: 103.

غواش

جمع غاشيه است (فرا- گيرنده‏ها). لَهُمْ مِنْ جَهَنَّمَ مِهادٌ وَ مِنْ فَوْقِهِمْ غَواشٍ اعراف: 41.

براى آنها از جهنّم بستر و از بالايشان فرا گيرنده‏ها است يعنى آتش از بالا و پائين آنها را احاطه كرده نظير لَهُمْ مِنْ فَوْقِهِمْ ظُلَلٌ مِنَ النَّارِ وَ مِنْ تَحْتِهِمْ ظُلَلٌ زمر: 16. غواش در اصل غواشى است مثل ضوارب.

تغشيه

پوشاندن و نيز پوشانيدن چيزى بر چيزى مثل إِذْ يُغَشِّيكُمُ النُّعاسَ أَمَنَةً مِنْهُ ... انفال: 11. آنگاه كه خواب مختصر را بر شما ميپوشاند يعنى شما را بخواب ميبرد تا آرامشى از ناحيه خدا باشد و مثل فَغَشَّاها ما غَشَّى نجم: 54. كه يك مفعول دارد يعنى آنرا فرا گرفت آنچه فرا گرفت.

اغشاء

مثل تغشيه است نحو يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهارَ ... اعراف: 54. كه دو مفعول دارد يعنى: خدا شب را بر روز ميپوشاند و مثل فَأَغْشَيْناهُمْ فَهُمْ لا يُبْصِرُونَ يس: 9. كه داراى يك مفعول است يعنى: آنها را پوشانديم پس نمى‏بينند.

استغشاء

پوشاندن «استغشى ثوبه و بثوبه: تغطّى به» يعنى خود را با لباسش پوشاند و بقول راغب لباس