92. قبيل در آيه بمعنى كفيل يا آشكار است يعنى يا خدا و فرشتگانرا رو برو آورى و به بينيم يا آنها را كفيل آورى كه نبوّت تو را ضمانت كنند.
وَ جَعَلْناكُمْ شُعُوباً وَ قَبائِلَ لِتَعارَفُوا حجرات: 13. شما را ملتها و طائفه قرار داديم تا همديگر را بشناسيد رجوع شود به «شعب».
فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضاها ...
بقره: 144. قبله در اصل براى نوع و حالتى است كه رو كننده در آن است مثل جلسه و قعده و در عرب اسم مكانى است كه نمازگزار بآن رو ميكند (مفردات).
وَ أَوْحَيْنا إِلى مُوسى وَ أَخِيهِ أَنْ تَبَوَّءا لِقَوْمِكُما بِمِصْرَ بُيُوتاً وَ اجْعَلُوا بُيُوتَكُمْ قِبْلَةً وَ أَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ يونس: 87.
قبله در آيه ظاهرا مصدر بمعنى فاعل (متقابل) است يعنى بموسى و برادرش وحى كرديم كه براى قوم خويش در مصر خانههائى آماده كنيد و آنها را مقابل هم قرار دهيد (تا براى تبليغ و واقف شدن از حال همديگر مناسب باشد) و نماز بخوانيد و مؤمنان را مژده ده كه خدا از فرعون نجاتشان خواهد داد.
قبله يهود بيت المقدس است و رو بآن نماز ميخوانند. قبله نصارى مشرق است و هر جا رو بطرف مشرق نماز ميخوانند. رسول اكرم صلّى الله عليه وآله مدّت سيزده سال در مكّه و مدتى در مدينه بطرف بيت المقدس نماز خواند سپس بطرف كعبه بر گشت، تحويل قبله يكى از كارهاى بس مهم بود مخصوصا كه آنحضرت اكثر زمان رسالت را بقبله اول نماز خوانده بود، يهود نيز كه آنرا شكستى براى خود ميديدند سر و صدا براه انداختند تا آياتى چند از قرآن مجيد نازل شد، كعبه را تثبيت كرد و غوغا را پايان داد.
در الميزان راجع بمدّت و ماه تحويل قبله فرموده: اكثر و اصح روايات دلالت دارند كه تحويل قبله در مدينه سال دوم هجرت در ماه