آن كنايه از عدم مداخله در كارهاى سياسى است يعنى شغل خانه دارى را انتخاب كنيد و در كارهاى سياسى و لشكركشى مداخله ننمائيد. و لذا است كه عايشه و زنان ديگر آنحضرت را در زيارت حجّ و غيره چيزى نگفتهاند ولى در جنگ جمل چون نامه عايشه بزيد بن صوحان رسيد كه از وى يارى خواسته بود گفت: عايشه مأمور شده كه ملازم خانه خويش باشد و ما مأمور شدهايم بقتال. او مأموريت خويش را ترك كرده و ما را بخانه نشينى امر ميكند (تاريخ كامل).
در تاريخ يعقوبى هست: ابن عباس در بصره وارد منزل عايشه شد، عايشه گفت: خطا كردى و بدون اجازه وارد منزل من شدى ابن عباس گفت:
ما شريعت را بتو ياد دادهايم اين خانه تو نيست خانه تو همان است كه رسول خدا صلّى الله عليه وآله تو را در آن گذاشت و قرآن امر كرد در آن قرار گيرى.
آنگاه على عليه السّلام آمد و فرمود: برگرد بخانهايكه رسول خدا صلّى الله عليه وآله دستور داده در آن قرار گيرى.
بنظر نگارنده اين حكم مخصوص زنان آنحضرت و يا لا اقلّ نظرى بزنان ديگر ندارد زيرا زنان آنحضرت بواسطه محبوبيتى كه داشتند اگر در كارهاى سياسى دخالت ميكردند باشتباه افتاده باعث تشنّج و انقلاب ميشدند چنانكه در عايشه ديده شد و خون هزاران نفر در جنگ بصره بر باد رفت.
2- (مُسْتَقرَّ) وَ هُوَ الَّذِي أَنْشَأَكُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ فَمُسْتَقَرٌّ وَ مُسْتَوْدَعٌ قَدْ فَصَّلْنَا الْآياتِ لِقَوْمٍ يَفْقَهُونَ انعام: 98.
قرائت مشهور در «مستقرّ» فتح قاف است گر چه با كسر آن نيز خواندهاند نظير اين، آيه است وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلَّا عَلَى اللَّهِ رِزْقُها وَ يَعْلَمُ مُسْتَقَرَّها وَ مُسْتَوْدَعَها كُلٌّ فِي كِتابٍ مُبِينٍ هود: 6. «مستقرّ» بنا بر قرائت فتح نميتواند اسم مفعول باشد زيرا لازم است نه متعدى. پس اسم مكان است.
بنا بر قرائت فتح بنظر الميزان مستقرّ و مستودع در آيه اول هر دو اسم